Gerard van der Linden

Gerard van der Linden was belangrijk in het verzet

Gerard van der Linden wordt geboren in Kaatsheuvel op 30 oktober 1920 als jongste uit gezin van vijf kinderen van kleermaker Henricus van der Linden  Hij zou een belangrijke rol spelen, in het verzet in Oisterwijk.

 Gerard van der Linden

wordt geboren in Kaatsheuvel op 30 oktober 1920 als jongste uit gezin van vijf kinderen van kleermaker Henricus van der Linden. Hij zou een belangrijke rol spelen, in het verzet in Oisterwijk. Van der Linden werkte van 1940 tot en met 1945 op de Oisterwijkse gemeentesecretarie. Hij was als ambtenaar belast met distributiedienst en bevolkingsregister. In het begin van de oorlog woonde hij nog thuis in Kaatsheuvel. In 1942 gaat hij in Oisterwijk (Gemullehoekenweg 87) op kamers wonen.

De allereerste verzetsdaad in Oisterwijk staat wellicht op naam van Gerard van der Linden. Wanneer de bezetter nog maar enkele dagen in ons land is, verspreid hij in het dorp kleine stukjes oranje papier. Ze zijn bedrukt met een grote bom, waarin getypt is: “RAF bombardeert Duitschland!” In de Lovo documentaire over de bevrijding vertelt hij het verhaal zelf

Van der Linden was sterk betrokken bij het Oisterwijkse verzet in de Tweede Wereldoorlog. Hij zorgde voor valse persoonsbewijzen, hield zich bezig met onderduikadressen voor onder anderen geallieerde piloten. Dit deed hij o.a. i.s.m. Kapelaan Sleegers. Ook gaf het illegale blad De Nieuwsbode uit, dat na de bevrijding nog een tijdlang zou voortbestaan. Voor de verzetsgroep o.l.v. Bim van der klei zorgde van der Linden voor valse paspoorten.

Zo weigerde Van der Linden ook een lijst te maken voor de Arbeidsinzet met daarop de namen van alle Oisterwijkers tussen 18 en 40 jaar. Dit tot grote onvrede van burgemeester Verwiel die maatregelen van de bezetter vreesde.

Tijdens de april-mei stakingen in 1943 besluit Van der Linden, samen met de dan 32-jarige Antoon van der Wouw en ambtenaar Claassen  op de gemeentesecretarie te staken. Het is dan 2 mei 1943 en burgemeester Verwiel probeert hen van het stakingsidee af te brengen.

Verwiel belt Van der Linden op, die even op kantoor was, dat hij Van de Wouw moest bellen en uit naam van Verwiel moest zeggen aan het werk te gaan, zo niet dan zou Verwiel de SD op de hoogte stellen. Daarna belt Verwiel ook zelf Van de Wouw en bedreigt hem met de SD. Verwiel stelt dat het ingevolge schriftelijke opdracht is. Beide stakers vertellen dit aan kapelaan Roovers, die Verwiel vervolgens aanspoor­t niet de SD te bellen.

Op de Distributiedienst, die was gevestigd in de Kunstkring aan de  Stationsstraat, staken alle 40 medewerkers.

De burgemeester was op de hoogte van de illegale activiteiten van Van der Linden maar heeft hem niet aangegeven. Van der Linden kreeg ook problemen met gemeentesecretaris De Valk omdat hij, vanwege illegale werkzaamheden, steeds vaker afwezig was op de gemeentesecretarie. Hij kreeg zelfs door De Valk  ontslag aangezegd, maar na bemiddeling van wethouder Palm mocht Van der Linden blijven. In 1944 was Van der Linden een halve dag aangesteld in de gemeente Haaren, waar de beide secretarieambtenaren gearresteerd waren na een overval op het bevolkingsregister.

Ook in het pilotentransport speelt ver der Linden een bijzondere rol: hij geeft fietsles! De Engelse en Amerikaanse piloten wijken in veel opzichten af van de Hollanders. Bepaalde gewoontes zijn wel te verbergen voor het oog van de Duitsers, maar als je in Nederland niet kunt fietsen, val je onmiddellijk uit de toon. Bovendien speelt de fiets een grote rol in het transport van de piloten. En zo komt het, dat de stoere vliegers, wier dagelijks werk het is, tonnenzware vliegtuigen door de grootste gevaren heen te jagen, fietsles krijgen van Gerard. Hij gebruikt het parcours aan de Johannes de Doperschool om de militaire in te wijden in de schone kunst van het wielrijden.

Rondom de bevrijding op 26 oktober 1944 speelde Gerard van der Linden de rol van contactpersoon met de bevrijder.

Na de bevrijding werd Van der Linden plaatsvervangend districtscommandant van de Binnenlandse Strijdkrachten. Op 23 januari 1945 werd in Oisterwijk een regionale kring van de Gemeenschap van Oud-Illegale Werkers in Nederland  opgericht. Gerard van der Linden werd één van de leiders hiervan. Van der Linden wilde, na hoog oplopende conflicten en wederzijdse beschuldigingen met burgemeester Verwiel tijdens de zuivering, niet meer terug naar de gemeente Oisterwijk en werd vervolgens persoonlijk assistent van minister-president Gerbrandy.

Na de oorlog ontving Gerard tal van onderscheidingen waaronder een oorkonde van Generaal Eisenhower en een namens het Britse Gemenebest.

Later was hij werkzaam in het bedrijfsleven. Hij huwde na de Tweede Wereldoorlog met Rie Merkelbach. Zij woonden aan de Haarenseweg.

Gerard van der Linden overleed in Tilburg op 7 april 2000 en werd begraven op het kerkhof van de Joannesparochie te Oisterwijk. In de Oisterwijkse wijk Pannenschuur is een straat naar hem vernoemd.